Właściwie zaprojektowana i wykonana instalacja ciepłej wody użytkowej gwarantuje pełny komfort korzystania z łazienki, a jednocześnie ogranicza koszty przygotowania i zapobiega marnotrawstwu wody.
Poza sprawnie i efektywnie działającym kotłem centralnego ogrzewania obsługującym również obieg C.W.U. niezbędne jest też zastosowanie zbiornika, który będzie w stanie zmagazynować wodę bez większych strat energii. Prawidłowo dobrany do potrzeb zasobnik ciepłej wody zapewnia szybki dostęp do wody o właściwej temperaturze, bez względu na porę dnia czy ilość osób jednocześnie z niej korzystających. Żeby jednak zdecydować się na zakup odpowiednich urządzeń, warto zapoznać się z najważniejszymi kryteriami, które trzeba wziąć pod uwagę. Zobaczmy, co jest najistotniejsze przy wyborze zasobnika ciepłej wody.
Zasobnik ciepłej wody to urządzenie, które jest w stanie podgrzać i magazynować ciepłą wodę użytkową, która może być wykorzystywana w kuchni lub w łazienkach znajdujących się w budynku. Zasobnik jest zwykle wyposażony w jedną lub dwie wężownice. Są to umieszczone wewnątrz zbiornika zwinięte rury, którymi przepływa gorąca woda dostarczana z zamontowanego w domu źródła ciepła – kotła, pompy ciepła czy instalacji solarnej. Kształt, wielkość i umieszczenie wężownicy w zbiorniku zależy właśnie od typu urządzenia używanego do ogrzewania. Sam zasobnik jest odpowiednio zabezpieczony przed rdzą oraz utratą ciepła, dzięki zewnętrznej warstwie izolacyjnej.
W momencie, gdy odkręcamy kran w łazience lub kuchni, woda ze zbiornika tłoczona jest przez pompę obiegową do tego punktu poboru. Warto pamiętać, że w rozbudowanej instalacji woda w rurach między zasobnikiem, a kranem ulega ochłodzeniu. Dlatego, żeby ograniczyć straty wody spowodowane czekaniem, aż z kranu poleci woda o właściwej temperaturze można zastosować dodatkowe pompy cyrkulacyjne. Dzięki nim woda będzie okresowo okrążać całą instalację. Dlatego tuż po odkręceniu kranu zawsze uzyskamy strumień o pożądanej temperaturze. Takie rozwiązanie wymaga jednak odpowiedniego zaprojektowania instalacji.
Najważniejszym parametrem zasobnika jest jego pojemność. Ustala się ją w zależności od tego, ile punktów poboru wody, które mogą być jednocześnie wykorzystywane, znajduje się w budynku. Pod uwagę trzeba wziąć również ilość osób, które będą korzystać z wody. Liczy się także rodzaj urządzeń, w których będzie wykorzystywana woda – np. różnice w zapotrzebowaniu na wodę między wanną, a natryskiem są bardzo duże.
Przy doborze pojemności zasobnika ważne jest również uwzględnienie zwyczajów domowników i tego, czy mają oni zamiar oszczędzać wodę. Wahania zużywanych przez poszczególne osoby ilości wody mogą być znaczne. Przyjmuje się, że przy oszczędnym korzystaniu z wody na 1 osobę może być potrzebne około 30 litrów na dobę. Przy większej „rozrzutności” zużycie może sięgnąć nawet 60 litrów.
Ze względu na różnice w budowie zasobnik musi być koniecznie dopasowany do rodzaju urządzenia dostarczającego ciepło do ogrzania wody. W przypadku, gdy w budynku jest zaplanowana instalacja z pompą wymuszającą obieg, zasobnik musi dysponować też odpowiednim przyłączem (tzw. króciec cyrkulacji).
Zwykle zasobnik jest umieszczany możliwie blisko kotła. Ważnym czynnikiem jest tu więc również ilość miejsca w kotłowni. Kolejnym parametrem będzie nacisk, jaki zasobnik wywiera na podłoże, a w przypadku zasobników wiszących jaka jest wytrzymałość ściany na którym będzie zawieszony. Należy zwrócić uwagę, aby licząc ciężar takiego zasobnika brać pod uwagę nie tylko deklarowaną w katalogu masę urządzenia, ale także doliczyć masę wody znajdującej się w nim po zamontowaniu.
Wróć do bloga
